Ένα συμπόσιο που έγινε στο Λονδίνο το περασμένο έτος, ένα άλλο που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Παρίσι, είχε ως ιδέες του κομμουνισμού ειδήσεις θέμα. Ότι τα γεγονότα αυτά λαμβάνουν χώρα είκοσι χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου είναι ακόμα ένα πράγμα της κατάπληξης. Αν και θα ήταν φρόνιμο να μην εκπλήσσεται από τίποτα.

Μαρξισμός και πάλι, πριν από μερικές εβδομάδες με τον τίτλο «Le Monde», ηγετικό πρότυπο για διανοούμενους. Ανάμεσά τους, ο Alain Μπαντιού, ο Jacques Rancière, Toni Negri, Gianni Vattimo, Slavoy Zizek, Jean-Luc Nancy. Σίγουρα, εφιστούμε την προσοχή αμέσως με το όνομα του Toni Negri, συνελήφθη στην Ιταλία το 1979, μια έρευνα σχετικά με την τρομοκρατία, που αρχικά καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση για "ανατρεπτική ένωση" και "συνωμοτούν εναντίον του", οι υπόνοιες ότι έχουν εμπλακεί σε δολοφονία του Άλντο Μόρο. Ας μην σταματήσουμε, αλλά εξασφαλίσεις εκτιμήσεις.

Φιλόσοφοι που αναφέρονται ανωτέρω θεωρεί κομμουνισμού »μια παλιά λέξη, υπέροχη." Alain Μπαντιού δεν θα μπορούσε να είναι πιο κατηγορηματικός: «χωρίς τον ορίζοντα του κομμουνισμού, χωρίς αυτή την ιδέα, τίποτα στην πολιτική δεν γίνεται από ιστορικό ενδιαφέρον, σχετικά με τη φιλόσοφο." Με τη σειρά του, σχολιάζοντας δράμα του Σαίξπηρ, Βρετανός φιλόσοφος Terry Eagleton πανέμορφη φύση των κομμουνιστικών κρατών, μόνο ο ίδιος, «μπορεί να μας επιτρέψει και πάλι στο φυσικό αντίληψή μας για το σώμα μας."

Τι γίνεται αμέσως εμφανές ακόμα και από αυτά τα σύντομα αποσπάσματα, το τράβηγμα του κομμουνισμού ως ιστορική πραγματικότητα. Εκατομμύρια θυμάτων οφείλεται, φυσικά, κακή εφαρμογή των γενναιόδωρων ιδεών του κομμουνισμού. Η χορωδία είναι γνωστή. Στην πραγματικότητα, μαρξιστική φιλοσοφία σήμερα δεν επιμένει πλέον για την εφαρμογή του κομμουνιστικού ιδεώδους. Προτιμούν να επιπλέουν στο αφηρημένο, να divagheze γύρω από ορισμένα γενικά, να κάνουν την παγκοσμιοποίηση κλπ. Ορισμένοι προφήτη Μαρξ Μάο νοσταλγία, ενώ άλλοι διατηρούν τη λατρεία του Ούγκο Τσάβες, κ.λπ., τέλος, εμφανίζονται ως υποστηρικτές του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Χρήση των ακροβατικής πιρουέτες, όπως ο Alain Μπαντιού, δήλωσε: «Η ιδέα του κομμουνισμού εκφράζει μια αλήθεια σε μια δομή της φαντασίας." Μια «δομή της φαντασίας;" Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλά να τον στείλουν στην Μπαντιού να διαβάσετε ή να ξαναδιαβάσετε, Σολζενίτσιν του Γκούλαγκ Αρχιπελάγους.

Σλοβενική φιλόσοφος Slavoj Zizek για το πώς πιστεύει ότι το φάντασμα του κομμουνισμού εξακολουθεί να πλανάται πάνω και παραθέτει αυτές τις λέξεις από ένα κομμάτι του Μπέκετ: "Προσπάθησε ξανά. Το ποσοστό και πάλι. Μια καλύτερη τιμή. Για να χάσετε και πάλι; Σας ευχαριστώ. Έχασα την κορυφή και την ουσία, για πολλές γενιές.

europalibera.org